Ratos mortos

Vou camiño a ningunha parte,
ollando un mapa que leva a ningures,
vou perdido e trabuco os meus pasos,
téñote diante e nunca te atopo...non

Polo camiño que vai á miña aldea,
habitan seres debaixo dos cogumelos,
pasan o día pasados de pellote,
podes oílos pero non podes velos...non

E pola rúa hai ratos mortos,
corazóns derruídos e cascallos,
e pola beira hai seres macabros,
e hoxe é un día deses tan raros...

Polo camiño que me leva ós teus beizos,
hoxe adiantoume un caracol
e debe ser que teño un día moi lento,
e o teu amor é de competición.

Polo carreiro que me leva ós teus soños
Hoxe pasoume unha tartaruga
Debe ser que sempre estou despistado,
ti voando… eu sempre mergullando. Ti nas alturas, eu subterráneo,
Ti no universo, eu enterrado,
Ti dereitiña, eu extraviado,
Ti nas estrelas, eu estrelado…

Polo camiño que vai á miña casa,
hai un monstro que ladra ó pasar,
ten as queixadas coma un dinosauro,
e se non o bicas non che deixa pasar.