Kununger af þæn diupeste natur

ginom ener skogher undir granar.
in ir þæn diupe skoghenet fælt
sva upin mæþ ener lagher ok myrkr
dimba hvilar þærginom þæn
myrke skoghen ener stigher gangarþæn
gangr ir skoghen sva storvurdhin
flammas op af fakklerblotter
sprakandet fran fakklerna hørs.
þær iagh gangarfakklan min
nu brænna sin sizter flammauvern
min væghen visa ginom þætta
skoghslandmyrkr. svarter sum
naten bestar fastr þær ær liusiagh
kænna ener vinder mik smekia.
ener tom vinderener kolin vinder
sum nu brænna min huir ener
storvurdhin skogher. thyster ir
ener sang af manennatliker hvila
yvir þæt myrke Svea Riketslutet iagh
sear af færþen min. ener svarter
skipnadherener draki hvila pa gatans
nykil. ener bevingad
skipnadherener gava til
trulmaþerskipnadher af
skugger krezar yvir marderskoghen
fylls mæþ trul ok grymberhet.
til fyllestliuset forsvann in ir þæn
diupe skoghen sum nu æro
døþerþu skulu døiaPan þu store
pa tronan þin. kununger af þæn
diupeste naturhærra yvir skoghens lif.
þu þæn bevingadhe skipnadherPan
førde mik til þænna skogherPan
mik bringa til þætta hærravældePan.
før mik til ynnist þittil þin krypta.
alder ynnist natur dødh