Gouden bergen

Ik zag een man die zich liet leiden
Door wat een ander had gezegd
Zich verschuilen achter kreten
Overtuigend maar onterecht
Hij hoefde niet te denken
Dat werd voor hem gedaan
Als hij weer voor de keuze kwam te staan

Hun opzet leek te werken
Ze spraken duidelijke taal
Gevoelloze harde woorden
Verpakt in een mooi verhaal
Ik zag hem lopen door de straten
Met z'n vrienden op één lijn
Vanaf nu zou hij voor altijd iemand zijn

Refr.:
Want ze gaven hem een uitzicht
Op een toekomst en een doel
En een heuvel om op te wonen
En in z'n tuin een luie stoel
Maar bij de gouden bergen
Daar is hij nooit geweest
Want het einde en de twijfel
Kwamen eerder dan het feest

Hij werd kwetsbaar op z'n zetel
Maar wilde leven als een vorst
Verdwaast door alle luxe
En door het lessen van z'n dorst
Hij stond op eenzame hoogte
Op een pilaar van macht en angst
Als een roofdier zo bewaakte hij z'n vangst

Want ze gaven hem een uitzicht
Op een toekomst en een doel
En een heuvel om op te wonen
En in z'n tuin een luie stoel
Maar bij de gouden bergen
Daar is hij nooit geweest
Want het einde en de twijfel
Kwamen eerder dan het feest

Want ze gaven hem een uitzicht
Op een toekomst en een doel
En een heuvel om op te wonen
En in z'n tuin een luie stoel
Maar bij de gouden bergen
Daar is hij nooit geweest
Want het einde en de twijfel
Kwamen eerder dan het feest
Bij de gouden bergen daar is hij nooit geweest
Want het einde en de twijfel kwamen eerder
Dan het feest