Foliada

Amores non máis de un e aquel é ben estimado,
nin cabalo de alta silla, nin silla de alto cabalo,
nin silla de alto cabalo, ai lalelo, ai lalalo.

Aquela que vai alí, a do andar miudiño,
quen me dera ir con ela, pra lle ensina-lo camiño,
pra lle ensina-lo camiño, ai lalelo, ai lalalo.

Cantan os galos, é día, meu amor érguete e vai,
como me hei de ir, queridiña, se non te podo deixar,
se non te podo deixar, ai lalelo, ai lalalo.

Canta, meu corazón, canta, non te cubras de tristura,
que un pano de fina tenda unha mancha disimula,
unha mancha disimula, ai lalelo, ai lalalo.