Ferrol (en galego)

Vivo o lado do mar,
nun pobo onde
perder é o normal,
os que puideron escapar
xuraron non volver xamais.
Hoxe empezou a chover,
e todo vai seguir igual,
igual de mal, igual de ben
¿e para que?,non teño prisa,
non nacín para perder o meu tren.
As rias altas levaran
os soños e a realidad,
sera outro dia mais,
simplemente un dia mais.

A fabrica pechuo,
as maquinas pararon
secouse o suor.
A cabeza ben alta
cando se ten valor,
para andar pola vida
como o mellor perdedor.
Que importan non,
os bolsillos do pantalón
o que esta dentro se leva,
se ten ou non.
A costa oeste mirara
toda a vida cara o mar,
aqui me encontraras,
aqui teño meu lar. Sei que aqui nacin
e aqui quero quedarme
aqui esta meu lar,
onde se acaba o mar.

Sigo unha tradicion,
costumes que esta vez
miña terra ensinuo
vivir co misterio
de saber se veño ou vou
e ainda que teño claro
só mostro indecision.
A confusion non é meu defecto
e hasta hoxe me entrego como
e cando quero só eu.
Ahora xa sabes como son,
onde deixei meu corazon
onde meu corazon, onde meu corazon.

Sei que aqui nacin
e aqui quero quedarme
aqui esta meu lar,
onde se acaba o mar.