Dáme lume clara

Dámo si e dámo non, que todo mo podes dare,
dámo si do meu querere e o de non me olvidare.

Dáme lume Clara polo vertedeiro,
dáme lume Clara, que eu son o ferreiro,
se ti e-lo ferrerio, subirás pra riba;
durmirás na cama cunha chavaliña.
Esa chavaliña será do teu tempo,
durmirás con ela pra pasa-lo tempo.

Quen me dera, quen me dera,
quen me dera o que eu quería,
quen me dera cambiare
tristura por alegría.

Dáme lume Clara ...

II
Dáme lume Xoana polo vertedeiro
se non me conoces eu sonche o ferreiro,
se ti e-lo ferreiro sube pró sobrado,
comera-lo caldo no medio ferrado;
o medio ferrado non quero nin vere
e eu teño un canciño, larín,
cun cun, que xa me mantén;
e un canciño non hai quen queira,
larín, cun, cun, correr a freixeira.

Se tes un canciño que xa te mantén
por que andas tentando o meu procedere;
o teu procedere xa teño tentado,
ti por ben mo dabas e eu viña roubalo;
se viñas roubalo íbalo sudare
que no meu sobrado, larín,
cun cun, tamén ladra un can
e un canciño non hai quen queira,
larín, cun, cun, correr a freixeira.