Como a terra

Houbo un tempo no que da-la cara estaba tan prohibido
que ninguén o dubidaba a ir de fronte contra o inimigo

Onde foron os amigos
que se deron por vencidos?
Hoxe que as cousas semellan
estar de todo perdidas

Contra as cordas empurrado
contra a vida acurralado.
Lembras caras,
lembras cousas
ninguén poderá borralo

Coma os berros contra os muros,
como as ostias recibidas
Busco un pequeno burato
para seguir respirando

Coma o vento polo esteiro
coma lóstrego indomable
coma o lume afoga o monte
coma o lobo atopa a morte

Coma o vento polo esteiro
como lóstrego indomable
coma unha noite de pedra
estás ferido como a terra Onde están esas palabras
que alentaban os meus pasos?
Cando loitaches a escuras
por unha terra de escravos

Quen prendeu os teus desexos
con cadeas tantos anos?

Quen fixo do ceo e o vento
o tesouro máis prezado?

Coma o vento polo esteiro
coma lóstrego indomable
coma o lume afoga o monte
coma o lobo atopa a morte

Coma o vento polo esteiro
como lóstrego indomable
coma unha noite de pedra
estás ferido como a terra