A cuadrilla de pepa a loba

Onde vai a fecha, onde vai xa, os meus tempos mosos xa van alá.
Eramos moi bravos, eramos uns machos, sigharrilo ensendido, unha pandilla de cacos.
Saltando frutales, petando nas portas, descubrindo placeres, meneando a pirola.
Do milloriño que hai nunha parroquia, eramos noticia das máis lambeconas.

¿E logo quen foi? O fillo de Moncha ¿Como foi? Entroulle na horta.
¿Quen o veu? Viuno a miña soghra ¡Arre co! Enseñoulle as pelotas.

Recordo unha tarde das máis guerrilleiras, montados nun carro cheo de picaños.
Iamos follados a lo menos de ochenta, coidado que aí vamos, ¡Xente ás leiras!
Seica o fillo de Moncha, que era o ghran cabesilla, ía co cú ó aire para darlle máis forsa,
e sen cortarse un pelo sacou a pancarta na que poñía: pu*** petancas. ¿E logo quen foi? O fillo de Moncha ¿Como foi? Ía cunha arola.
¿Quen o veu? Ai vímolo todas ¡Arre co! Cuadrilla de Pepa a Loba.

Aprendemos de todo, aprendemos moitas cousas, estudiamos todos xuntos nun colexio de monxas.

¿E logo quen foi? O fillo de Moncha ¿Como foi? Entroulle na horta.
¿Quen o veu? Viuno a miña soghra ¡Arre co! Enseñoulle as pelotas.
¿E logo quen foi? O fillo de Moncha ¿Como foi? Ía cunha arola.
¿Quen o veu? Ai vímolo todas ¡Arre co! Cuadrilla de Pepa a Loba.